1
demeden önce bikaç bi şey zırvalamak istiyorum.
beyler 3 aydır evden dışarıya sadece sigara almaya çıkıyorum o da birader olmayınca varsa onu da çıkmıyorum. niye mi? hızlı bi üniversite hayatı biteli 2 sene oldu geçen sene öle yalandan kpss ye girdim. bi şey çıkmadı tabi. sınavdan sonra 3 5 ay daha aylak aylak dolandım sonra baktım olacağı yok dedim bi işe gireyim. vestele iş başvurusunda bulundum. ertesi gün görüşmeye çağırdılar. işe başlamam 2 gün içinde oldu bittiye geldi. kalite kontrol elemanı olarak başladım. işin hiç bir zorluğu yoktu. çalışan oparatörleri kontrol edip üretilen parçaları ölçüp biçip standartlara uygun mu ona bakıyodum bolca da lak lak. neyse bi şekil 30 günü tamamladım. ilk maaşımı aldım 1000 liraya yakın bi paraydı. kendi kazandığım ilk büyük meblağdı. gönlümce yedim dersem yalan olmaz ama insan kendi emeğiyle kazandığı parayı yerken daha bi çekimser oluyo. bir ay daha geçti fabrikada manitalarla da muhabbeti sardırdım iyi güzel hoş ama huzurum git gide azalmaya başladı ve devamlı kendime ''benim burda ne işim var'' demeye başladım. bi maaş daha aldım. ama bu sefer aldığım para beni hiç heyecanlandırmadı. bu arada evdekiler, özellikle de annem nasıl seviniyo oğlum işe girdi, parasını kazanıyo diye ama ben 3. ayı devamlı işi bırakmayı düşünerek geçirdim ve tek çekincem evdekilerin bu duruma nasıl karşılık vereceğiydi. ancak bırakmam gerekiyodu ve 3 aylık serüven sonunda işi bıraktım. eve dönüş yaptım. babam biraz hoş karşılamadı kendince işin zor geldiğini düşünüyordu, haklıydı da ama gerçek öle değildi. gerçek orda geçirdiğim her anın benim için kayıp olduğuydu. evdekilere bu sene kpss ye çok sıkı hazırlanıp atanacağıma söz verdim. o gün bugündür hiç olmadığım kadar bilinçli, sıkı bi şekilde ders çalışıyorum. denemelerde çok güzel netler çıkarıyorum. kendime güvenim hiç olmadığı kadar fazla. ha bu zaman zarfında feragat etmem gereken bazı şeyler oldu özellikle sosyallikten çok fazla uzaklaştım. ama tüm bunları gelecek güzel günler için yapıyorum. sistemin nasıl işlediğinin, çalışanın kazandığının ve her seçimin bir vazgeçim olduğunun farkındayım...
yani sözün özü şu ki ben gerçekleri kısa bi zaman zarfında tecrübe ederek gördüm ama sen güzel kardeşim elinde fırsatın varsa bu kötü tecrübeleri yaşamadan farkına var ve fırsatları değerlendir. unutma, her şey farkına varmakla başlar...
not: insanlar fabrikalarda gerçekten çok zor şartlar altında çalışıyo.
iyi geceler ;)
#64811 muallim | 30/03/2013 04:21
4
okudum la.
bildiğim yoldan dönmem.
belki kitap yazsan 400-500 sayfa ancak o zaman..
#64877 hardplayer | 30/03/2013 09:57
5
bunu ben mi yazdım la :d utandım
çok sıkılmışım demekki..
#65179 muallim | 30/03/2013 14:23
