rüyamı anlatıyorum

1. 1
   rüyamda 2008 yılındaydım. o ara öğrenciydim ve bi hastanenin kafesinde çalışıyodum. işe gitmişim. lan diyorum burası bizim ofise benzemiyo . o ara volkan abi vardı çalıştığım yerin patronu, veriyo elime tepsiyi bunlar bilmem hangi odaya diye yolluyo beni kata. o şimdi de ziyarete gittiğimde "al bunu su odaya götür" dediğinde götürdüğüm için garipsemeden yapıyorum dediğini. geri gelince farkediyrum artık 5 sene öncesinde olduğumu. millete hafiften bi anlatır gibi oluyorum ama fena taşak geçecekler gibi durduklarından soylemiyorum da ibnelere. çok güzeldi la. inşallah ikincisi çekilir bu gece de onu görürürm.
   #172065 adnan abi | 22/07/2013 11:43
    
2. 2
   "öğrenciydim"den sonrasını okumadım.
   #172070 putuk | 22/07/2013 11:44
    
3. 3
   evet gençler. rüyamda bir avrupa ülkesinde kamptayım. böyle çadırlı madırlı kamp ama etraf karla kaplı. mevsimlerden kış. gidip tanışıyoruz falan böyle. hollandalı sarışın daş gibi bir kız dudağını ısırıyor benimle tanışırken. sonra ben çadıra geçiyorum. kız dışarıdan beni çağırıyor. yanımdaki kişi "hadi iyisin." minvalinde hareketler falan yapıyor bana. ben felaket heyecanlanıyorum. sonra rüya bitti işte . uyandım. gözümü kapatıp tekrar uyumaya çalıştım belki devam eder diye ama olmadı. hep böyle oluyor. en güzel yerinde bitiyor.
   #257040 putuk | 19/07/2014 22:18
    
4. 4
   barbarossa operasyonu sırasında rusya'da bulunan bir nazi kampında hollanda lejyonundan bir karıya kaymışın. hayırlı olsun.
   #257041 adnan mersedes | 19/07/2014 22:21
    
5. 5
   Arkadaşlarla bir şirket binasının en üst katında, uzun bir masanın etrafında toplanmış alem yapıyorduk. Sanki şirketin çalışanlarıymışız gibi mesainin bitişini kutluyormuşcasına gülüp konuşuyorduk. Garip olan ise, alkollü içecek icmememize rağmen cakır keyif olmamızdı. Su içiyorduk ama yine de sarhoş oluyorduk ve kimse de bu duruma şaşırmıyordu. Sanki odanın gizli bir yerinde dakikalar içerisinde patlayacak bir saatli bomba varmış hissine kapıldım. Oturduğum yerden kapının açık olduğunu, bazı arkadaşların iyice dağıldığını görebiliyordum. Masanın köşesinde gibiydim yani. Derken zaman geçti, herkes evlerine dağılmaya başladı. Benim de bir kız arkadaşımla yarım kalmış bir işim vardı sanki ve onla beraber merdivenleri inmeye karar verdik. İçimdeki ölüm hissi hala geçmiş değildi. Şirketin boş koridorlarını aydınlatan tek ışık bulunduğumuz odanın ışığıydı. Yine içimde, tuvaletin kapısından birden çıkıp silahıyla beni vuracak birinin varlığına dair bir işaret vardı.
   #348381 gökyüzünde süzülen üzgün kaplumbaga | 30/11/2014 00:10
    
6. 6
   Bu işaret, merdivenleri inerken gittikçe azaldı ama hiç geçmedi. -bu arada, arkadaşla hiç konuşmuyor, yüzüne dahi bakmıyor hatta varlığından şüphe bile ediyordum- Saat 11;30 civarındaydı yani şirkette olmamı için bir neden yoktu. Bitmek bilmeyen merdivenleri inerken bu saatte şirkette ne aradığımızı soruyordum kendime. Sessiz ve sanki adımlara ilerliyorken, duruşumuz bankayı soymaya gelen maskeli hırsızlar gibiydi. ...
   #348386 gökyüzünde süzülen üzgün kaplumbaga | 30/11/2014 00:17
    
7. 7
   Merdivenler bir türlü bitmek bilmedi. Sanki tüm hayatımı merdivenleri inerken geçirecektim. Bu arada o saatte odada olan diğer arkadaşlar birden yok olmuştu. Ortalıkta ses seda yoktu, sadece bizim ayak seslerimiz vardı. Zaman geçti, tekrar geçti ama o merdivenler bitmedi. Hep oradan aşağı indik ve üst katın aynısı olan uzun ve dar koridoru yakaladık. --Son--
   #348394 gökyüzünde süzülen üzgün kaplumbaga | 30/11/2014 00:22
    
8. 8
   konulu film tarzında gelişip sonunda gösteririm ama elletmem tarzında bir rüya olmuş
   #348398 strogoff | 30/11/2014 00:24
    
9. 9
   -- spoiler için tıkla --

   sonunda uyanıyor
   -- spoiler --
   #348403 kafka | 30/11/2014 00:25