oluyor bazen... kimi zaman hiç istemediğin şeyleri istiyorsun, kimi zamansa hayatınız boyunca istemekten vazgeçmeyeceğinize inandığınız şeylerden nefret ediyorsunuz. o kadar fazla paradoxlarla doluki bazen yaşamak yorucu geliyor insana, bıkkınlık veriyor son bulsun artık diyor kişi kendi kendine.
bilmem kaç yıl kaç gün kaç dakika kaç saniyedir bu amına koduğumunun
indirik hayatında sürüne sürüne yaşıyorum. bazen zevk alıp bazense en büyük acılarımı hiç beklemediğim zamanlarda beklemediğim kişiler tarafından tadıyorum. harbi lan insanın en çok güvendikleri tarafından yaralanması, ulu orta bırakılıp tıpkı sıçılmış
gibi bırakılıp üstüne sifon çekmeyi unutması gibi kişinin en güvendiği tarafından yaralanması; ne kadar acı
.
özet:hayat boş pompala coş
