1
çok arkadaşım yok bir kaç arkadaşım var onlarda arkadaş denirse cafeye giderler çağırmazlar dışarda buluşurlar çağırmazlar kendi evlerinde buluşurlar çağırmazlar. takılcak yer lazım olur hemen bizim eve haberde vermezler hemen gelirler. asosyalim diye katlanıyordum sosyalleşme olur belki diye ama adamların sosyal ortama soktukları yok beni işleri düşünce akıllarını geliyorum.özellikle bir tanesi masanın üstünde bozuk para görür yol parası yapıcam der atlar. daha önce tam sınav öncesi kitabımı çaldı bu emin olamadım onun aldığından birşey demedim. geçen geldiler dolabı karıştırıyor adam dondurma gördü yiyelim mi dedi yeme dedim ben görmeden almış tuvalette gizlice yemiş. karnımız açıktı yemek yapalım diyorlar olmaz dedim biz yapalım diyorlar hayır diyorum çünkü ben olacağı biliyorum tencere bulamadık tuz bulamadık yağ bulamadık derken bana yaptırıcaklar döke saça yiyecekler. sonra bunları gönderdim evden ben bakmazken hızlıca çıktılar arkalarından kapıyı açtım birşey aldılar gibi geldi çünkü sonra fark ettim karpuz yok kesinlikle onun aldığını düşünüyorum emin olmadığımdan birşey demedim ama yinede bu adamları bir daha eve almam bu nedir böyle resmen şerefsizlik fakir olsa birşey demem giydiği gömlek 100 lira karpuz çalıyor. karpuzda değilim adamın şerefsizliği üzüyor beni bu adamın huyu böyle geçen başka bir arkadaşın evindeyiz bana diyor onlar senden alıyor sende al çekmeçeleri karıştırıyor gizlikce ulan ne şerefsizliktir bu böyle be insaf çalmayı bırak birde arkadaşından çalarmı be adam hırsızlıkla geçimini sağlasa adam yine arkadaşından çalmaz.
#257143 weightless | 20/07/2014 00:48