1
buralarda biriksinler. bugün eve dönerken kampüs çıkışına bağdaş kurmuş bir adam gördüm. kara kuru zayıf, yaşlı ve babama benziyordu baya. gülümsüyordu filan. "ne ayak?" diye merak ettim, yaklaştıkça "allah rızası için yavrum" diye yalvardığını duydum gelip geçene. ama çok fena yalvarıyor. bir de babama benziyor arkadaş yok böyle bir şey. dişlerinin bir kısmı yok belli. neyse. "lan" dedim "ya babam bu adam olsaydı?". acaba çocuğu bu halde görüyor mudur babasını? düşünsene baban oturmuş sürekli yalvarıyor. gelen geçen bizim gibi aydın görünümlü temiz çocuklar da hiç bakmadan, kafaya takmadan geçip gidiyor muhabbete aynen devam ederek. kız çocukları babalarını bir koruyucu, oğlan çocukları bir rol model olarak almazlar mı? bu adamın çocuğu nasıl bir hayat yaşayacak, nasıl bir kişilik oluşturacak? insan böyle şeylere çocukluktan alışabilir, normal görebilir diye düşünürüm hep. böyle bir şeyi nasıl normal görebiliyor çocuk? hiç mi garipsemiyor acaba durumu? baban la baban. yara bandı satıyordu bu arada amca. cebimde de bir lira vardı, dedim çıkarıp alayım. ne yapacam bir lirayı? sonra dedim "ulan ne değişecek? yarın yine dilenmeyecek mi bu adam? kendini rahatlatmış olmayacak mısın? cebinden bir lira verdin diye senin paşalar gibi yaşamın ile bu amcanın yaşamı arasındaki çelişki ortadan kalkacak mı? aranızda geçecek o samimi ilişki sahte olmayacak mı?". falan filan. dedim bunu hikayeye çevireyim. sonra dedim kendi kafamla bu adamların bakış açısından yazı yazmaya çalışmak saygısızlık olur.
2
e verdin mi parayı, en heyecanlı yerinde kesmiş bak :(
3
okuyucuyu havada bırakmayı seviyorum kıps :D
4
1 lira vermemek için...
#323625 leonidass | 17/10/2014 00:37
5
ühü ühü :/
6
evet karalayacak çok şey vardı unuttum bir kısmını. yolda yürürken ya da boş zamanlarımda işte sürekli hindi gibi düşünüyorum. aklımdan geçen şeylerden biri şu oldu son dönemde üç beş kere: arkadaşlık nedir neye yarar diye epey düşündüm aslında önceden de, kendi ilişkilerimi pek beğenmediğim için. işte birbirine destek olur yardım gerekince omuz atarsın, onun dışında geyik yaparsın bilmem ne bunlar geliyordu aklıma. tabi bir de bana göre daha çok sohbet edilmeli, beraber bilgi paylaşılmalı öğrenilmeli tartışılmalı ama bunlar olmuyor tabi. işte son dönemde aslında arkadaşlığın bundan bile çok daha önemli ve büyük bir yer kapladığını fark ettim hayatımda. aslında sırf arkadaşlık değil genel olarak insan ilişkilerinden bahsediyorum. bu büyük etkilerden biri çevremizdeki sevdiğimiz beraber yaşadığımız insanlar bizi yaşamaya, gelişmeye, değişmeye itiyor. etrafımızda böyle insanlar olmayınca ya da böyle ilişkiler kurmayınca yaşama isteğimiz azalıyor, gelişme ilerleme öğrenme isteğimiz azalıyor. gerek beğenilme isteği olsun gerek sevilme, gerek işe yarayabilme, gerek saygı görme arayışı olsun yaşama isteğini kaybetmiş insanlara verebileceğim belki en büyük tavsiyelerden biri ilişkilerini gözden geçirmeleri, kendilerini yaşamaya itecek ilişkiler kurmalarıdır. aslında bir çok problemimi bu itici güç sayesinde aştığımı fark ettim zira.
7
çok önemli bir iki şey karalayacaktım unuttum gitti. günlük yaşantıda da not almak lazım demek üşenmeyip :(