1
gözüme kestirdiğim güzelliklerim oldu benim. benim değilken bile benim dedim onlara. ben bile beni bilemez haldeyken üstelik. kalktım sessizce yerimden. belkilerle çıktığım yol, belki bana gerçekten güzellikleri verir diyerekten. koştum tabi onlara, ihmal etmedim nefes almayı da. gülümseme mimikleri suratıma yerleşecekken tam, durdum ve farkına vardım. benim güzelliklerim benim çemberimin dışında başkalarının çemberinde volta atar haldeydi. döndüm yerime sonra. öfkemi kusacak yer aradım, kendimi buldum orada. durmadan, usanmadan, sıkılmadan, sürekli olarak öldüm ondan sonra.. bu da böyle bir anımdır.
#381495 a kiss by god | 11/01/2015 02:09