evlerinin önünden geçerken annesi görüp sesleniyor bana; "gel iyi değil" diye. halbuki rüyada evlerinin önünden geçmek zorunda kalmıştım; bir arayış içine girdiğimi ve bilerek geçtiğimi düşünmüşlerdir diye utanıyorum ama yine de gidiyorum. şuan oturdukları ev değil, garipsiyorum başta biraz. geniş bir bahçesi ve birden fazla çardakta oturan hiç görmediğim insanlar var etrafta. annesiyle kalabalığın arasından ilerlerken köpekleri rocco koşa koşa üzerime atlıyor. sarı bi golden rocco bey. onla oynaşıyoruz biraz ve üçümüz yürümeye devam ediyoruz. yürümeye devam ederken neden bilmiyorum ama kafam eğik, heyecandan sanırım. eve en yakın olan, 2 tarafı kapalı çardakta oturuyor. yanında kardeşi ve kardeşinin bir arkadaşı var. annesi "geç otur" dediğinde yavaş adımlarla gidiyorum yanlarına doğru.
ciddi bir sorun olduğunu daha ona doğru giderken bile fark ediyorum. etrafındakilere karşı terör estiriyor resmen. o kadar kalabalık içinde yalnız kalmış gibi. insanları itiyor kendinden, bağırıyor, azarlıyor.
masaya geçip oturduğumda kardeşini ve arkadaşını bağıra çağıra kovuyor. karşısında oturuyorum ama yüzüme bakamıyor. o önünde duran kitaba bakıyor boş boş, ben yanıma oturan rocco beyi seviyorum. kendimi toparlayıp "iyi misin?" diye sorduğumda bir damla gözyaşı düşüyor kitap arasına. "buradayım" diyorum ama yine de bakamıyor yüzüme. derin sessizlik var yine...
burada odaya birinin girmesi sebebiyle uyandım maalesef.
ayrıldıktan sonra ne yaptı, nasıl, ne durumda olduğuna dair takip etmeme kararı almıştım ve uyguluyordum da. rüyanın etkisiyle bakma gereği duydum tabii. güncel 1-2 fotoğrafını gördüm bugün. rüyanın etkisiyle mi bilinmez ama gözlerinde bi hüzün, bi bitkinlik gördüm. kilo da almış; yanakları tam sıkılmalık olmuş. gerçi bakmayın siz "sıkılmalık" dediğime; canı yanar diye sıkamam. her zaman ki gibi ellerimi yüzünde gezdirerek severim.
sevgimin olduğu kadar sinirim de var ona karşı. o günlerdeki sorunları aşmak için çok ciddi zorlandım. aslında bu rüyadan ve gördüğüm fotoğraflardan sonra arayıp "iyi misin" diye sorasım var; gurur denen şey olmasa... bugüne kadar sevdiğim için çok ezdiğim gururu artık ezmem.
o dönemlerde bu sorunlarımı aşmak için bana yardımcı olan 1-2 arkadaş da buradan. şimdi kızacaklardır bana bunları yazdım diye; kızmasınlar. yazmak istediğim zaman durduramıyorsunuz; daha önce de durduramadınız :(((( gerçi durdurmaya da gerek yok şuan; biz bize yazıyoruz şurda işte.
1213
oha tam bunları yazarken bir şey daha gördüm ki şok oldum.şuan haftalar sonra baktığıma resmen pişman oldum. rüyada neden yüzüme bakamadığını da anlamış olduk. hep asıl sebebi merak etmişimdir ve sanırım öğrenmiş bulunuyorum. bunu öğrenmemi sağlayan soruyu soran arkadaşı da ayrıca tebrik ediyorum. yuh be
yuh ne diyeyim. hayır bir de biz bu sebebi bana sunmuş olanlara karşı savunduk ya ona ayrı bi güldüm. bir insan baştan sona nasıl olur da bu kadar yanlış tanınabilir canlı örneğini görüyoruz arkadaşlar. okadar yol yaptık yine yaranamadık. paranız batsın
. buna itimat ettiğini nası söyler bi insan lan. acaba şunları okusa utanır mıydı? artık sanmıyorum..
