entriyi gördüğümde önce parmaklarımı çıtlattım. sakince odanın sağ üst köşesine baktım. ardından masada duran ajandaya '' sakin olmalıyım'' yazdım ve 3 kere okudum. buna rağmen sinirim geçmedi ve iki elimle yüzümü kapattım. sabrın sonu selamettir cümlesi aklıma geldi. tam sakinleşiyordum ki, ''yemede yanında yat'' kısmı gözüme çarptı. o ayrı yazmadığın ''de'' eki sinirlerimi hoplattı. ancak bu kadar sinirlenmemin yanlış olduğunu içimden 10 kez daha tekrar ettim. ardından sinir harbi geçirip masadaki her şeyi yere fırlattım. büroda kendi kendime ''bari de ekini ayrı yazssaydın orropsu çocuğğu'' diye bağırdım tam 4 kere. ardından üst kat komşumuz geldi. hayırdır kardeşim ne oldu diye sordu. ne oldusu mu var abi. bak bak şu entrye allah aşkına dedim. kendisi zaten asabi biri. ve mitte tanıdıkları var. bilgisayar uzmanı. hemen telefonu eline alıp mitteki arkadaşını aradı. ıp'ni tespit ettik ve seni fetöcülerin listesine ekledik. birazdan evine pöh timleri inip
nanı
kecek. üst kat komşum şu an kalp krizi geçirdi. ambulanstan yazıyorum. mutlu musun nice hayatları kararttın.
