1
bir edebi türü kıvrak zeka ve insan duygularının derinlerine nüfuz ederek yapmak elbette mühim bir mevzudur.
ancak insanlara "vay aminyum adam ne yazmış, ben böyle hissediyordum lakin sadece hebelegübele diyerek kendimi ifade ediyordum" dedirtip buradan nemalanmak ve insan duygudan ibarettir algısı verirken duyguları pazarlayarak nam şöhret para kazanmak bana iğrenç geliyor. ha yazdığını yaşayan şair varsa saygı duyarım.
mesela necip fazıl örneğine bakın. adam yazdığının onda birini yaşamamış, dava, islam, direnme, iman derken kendisi namazdan uzak kalıp kumarhanede süleyman hilmi'nin yardım paralarını cukka cukka.
ya da nazım hikmet'in hayatına bakın, biraz ayran gönüllüymüş üstat. yani nazım'ın dediği gibi sevsem ikinci bir kadından hoşlanma belirtisi duyan şu bünyemi yok ederim.
demem o ki bu adamlar duygu pazarlayıcısı. oysa bizim gibi insanların duygularla arası iyi değil. bu yüzden insanlıktan uzak olmakla eleştiriliyoruz
ulan adamlar pazarlıyor be!
verme su, çölde yanan bedenim değil kalbimdir
çok bekledik e hadi şu sütyeni bi indir
aşık bedeviboy