ben tazyikli su ile boynu kırılan- havada takla atan adamı gördükten sonra duramadım yerimde şahsen. iki bin kişi oluruz diye düşünüyordum en fazla. iki kişi de olsa kalkıp giderdim yerimde oturamazdım.
onca derdim varken bir park için çıkacak değildim. çıkacak olsaydım eğitim hakkım için, geleceğim için, annemin babamın hakları için çıkardım. gezi parkı için çıkmazdım. ta ki hayatımda gördüğüm en insanlık dışı sahneleri görene kadar. neden diye sorgularsanız bireysel olarak sebebim budur. polis
unu çıkardıkça daha fazla insan yerinde duramaz hale geldi. biz öyle kum torbası gibi rahatça dövebilecekleri öldürebilecekleri hayvanlar değiliz. bu noktadan sonra polisi, hükümeti savunan olursa ya aşırı bilgisizdir kalmıştır, ya da cebi dolu bir yandaştır. hayatımda ilk defa birilerini tamamen hayatımdan çıkarmama sebep olabilir, eğer çevremden çıkarsa böyleleri. çıkmadı henüz.
