gece saat dört beş civarı tam bakım saatleri geldiğinde 500 gramlık preterm bebeği gerekli bakımlarını yapmak ve tartıp kuvözünden çıkarmak için ihtiyacımız olan malzemeleri hazırlarken bi
bildiğini sanan ve bu konuda çok yanılan arkadaşım benimle engin bilgilerini paylaşıyordu. kafa
iyordu yani. yavaş yavaş tansiyonum yükselmeye başladı
. neyse. bebeği aspire etmeden önce sf + ambu yapacaktık, 1 cc kadar sf verdikten sonra ambularken akciğerinin havalanmadığını fark ettim. ett büyük ihtimalle tıkanmıştı yoğun kıvamlı sekresyondan dolayı. ki aspire ederken verdiğim sfi bile geri alamadım denilebilir. hiçbir şekilde sekresyon gelmedi. tüp içi kuruydu. daha doğrusu tıkalıydı. bebeğe tekrardan pozisyon vermemizin akabinde saturasyonlarının %70-80 arasına düşmesi bu söylemimi doğrular nitelikteydi. ve fakat çok bilmiş arkadaş bebeğin strese girdiğini ve beş dakikaya kalmadan saturasyonunun düzeleceğini iddia etti. ufak bir tartıştık tekrar aspire edersem bebeğin akciğerlerinin kanayacağını çok hırpalanacağını söylediler. beş dakika boyunca bebeğin başında saturasyonunun düzelmesini bekledim inatla, bir yandan monitörün sesini dinliyoruz tabii. en sonunda o da anlamış olacak ki yerinden doğruldu ve çocuğun akciğer seslerini dinlemek aklına geldi. tıkalı olduğunu anladı. akabinde sf ambu yapıp tekrar aspire ettim ve düzeldi. o çocuğu orada bırakıp beklemesem tekrar entübe edilecekti
belki de edilemeyecekti hipoksiye girecekti. ne adamlar var
ya, böyleleri yüzünden zarar görüyor hastalar. yardımcı olmadıkları yetmezmiş gibi bir de ayak bağı oluyorlar
.
