18
kuran güzeldir @15
okumasını bilmek gerekir. derinine dalmak gerekir. benim hayatım şöyle özetlenebilir;
bir ıssız adadayım. deniz kuran, ada dünya. ben bu denizin derinliklerine dalmam gerektiğini hissediyorum ve dalmaya başlıyorum, nice güzel şey olduğunu görüyorum orada ancak derinlere indikçe ilerlemenin zorlaştığını görüyorum. bu yüzden kendimi kitaplara veriyorum, dostoyevski, dino buzzatti, franz kafka, pablo neruda, cahit sıtkı tarancı, ahmed haşim, nazım hikmet, umberto eco, tolstoy, yaşar kemal, şeyh galip, shakespear, edgar allan poe, amin maalouf, mevlana vs.vs bunların hepsi ve kitapları adadaki malzemeler ben bu malzemelerle kendime dalış ekipmanları yapıyorum, minik bir deniz altı oluşturmaya çalışıyorum. çalışmalarımın sonunda büyük bir özlemle denize dalıyor ve daha derine inmeye çalışıyorum.
işte hayatımın motivasyonunu anlattım. kitaplarla olan ilişkimi anlattım.
en büyük şaşkınlığım ise hemen herkesin yüzeyde dalgalarla boğuşuyor oluşunu görmek, hatta bundan büyük keyif aldıklarını görmek. gerçi çoğunluk yanlış yoldadır ayeti tam da bunun içinmiş gibi düşünüp dalışlarımı devam ederim böyle zamanlarda ama ne zaman rutin dalışlarımdan biri için kitaplarımı geride bırakıp dünyadan uzaklaşıp sahile insem denizdeki bu manzara hayrete düşürür beni.
işte bu dalgalarla boğuşan insanlardır ki kuran'ı bir kitapmış gibi okurlar. sayfaları çevirirler ama sayfaların içine girmezler, arapçasını okur türkçesini bilmez, türkçesini okur kalpleriyle kavramayı denemezler. sözcükler gözlerinden girer ama beyinlerinde meçhul bir noktaya gider. ya da kaybolurlar ince ayrıntılarda, ya da kibirlidirler, zaten cennetlik olduklarını düşünür ellerindekiyle yetinir inançlarını sağlamlaştırmak için kullanırlar kuran'ı, bildiklerini düşündüklerinden yeni bir şey çıkmayacağını düşünürler sayfalardan. ne de olsa yüzyıllardır buradadır kuran ve niceleri okumuştur onu. zannederler ki bu kitap eskidi. hayır kardeşim, dalgalar, evet yüzyıllardır aynılar ama dipteki akıntılara bak sen nasıl da dinamikler. ve ney dinle biraz, bak nasıl da haber veriyor ayrılıklardan ve nasıl da fısıldıyor sana bazı sırları bilinçsizlik düzeyinde. kuran'ı oku ama hakkını ver. işte o zaman yaratılmışların şereflisi olan insanoğlu, o zaman anlayacaksın bu kitabın ne kadar güzel olduğunu. ve sevgili insanoğlu, kuran'ı sehiplenen zahirileri bir yana bırak. onlar bir sandığa koymuşlar onu ve din tekellerindeymişçesine sahipleniyorlar onu. bir avuç sakal, bir tarz giyim kuşam ve biraz da oruç namaz işlerini tamamlar sanıyorlar ve nasıl da kibirliler, nasıl da her şeyin kendilerinden sorulmasını bekliyorlar. nasıl da cehenneme layık görüyorlar kendilerinden olmayanları, korkunçtur bu insanlar. sakın onların korkunçluğunu ve cahilliğini kuran'a yükleme kardeşim.