1
yaklaşık 19 aydır düzenli gerçekleştirdiğim aktivite. akşam 9'da giriyorum içeriye. sessiz bir ortam. ilk başlarda yabancı hissediyordum kendimi şimdi alıştılar bana. hepsi beni çok seviyor. bazen bir şeyler yerken beni de çağırıyorlar bahçe avlusunda beraber dolaşıyoruz. gerçekten mutluyum sanırım. sıkıldığım zamanlarda yanıma gelip destek oluyor kol kanat geriyorlar. hepsinin içinde ayrı bir dünya hepsinin dünyasında ayrı bir ben varım. kendimi bu kadar ayırınca anılarıma uzaklaşıyorum sanki onları ben yaşamamışım gibi. sonra sabah oluyor gün 5:30. uyanıyoruz beraber. ben evime gidiyorum. bilmem anlatabildim mi