7
sevgili milena
bu sizden habersiz 14. gün ve ben artık nefes alamaz hale geldim. güneşin doğuşu bir şeyler ifade etmez oldu.
nedenini bilmediğim bir sancı karnıma saplanmakla kalmadı artık karnım ağrıdan ibaret oldu diyebilirim.
her şey seni unutturmaya çalışsa da ben asla yılmam sizden asla vazgeçmem...
bir yandan da sizi aklımın merkezine hapis olmanız gerçeği bana bir yaratıcının olduğuna ikna ediyor...
evet kabul ediyorum bir yaratıcı var. inanıyorum ve inanmaktan korkmuyorum. bir yandan da sizi bana
kavuşturması için onunla konuşmaya çalışıyorum ama nedense şu ana kadar hiç bir isteğe
cevap alamadım... diye düşünürken elime tanrı ile alakalı bir yazı geçti. düşüncem yeniden değişti.
aslında tanrı bana cevabı çok önceden vermişti ki bu cevap sizdiniz...
evet sizin diğerlerinden farklılığınızmış !
bu arada en son ki mektubuma cevap alamdım. bu beni biraz üzdü biraz da olumsuz düşüncelere götürdü.
yoksa benden vaz mı geçtiniz derken rüyamda sizi gördüm gözleriniz gözlerimizle temas halindeydi hiç konuşmuyordunuz
ama ben sizi duyabiliyordum. bu da sizinde benimle aynı duyguda olduğunuza inanmamı sağladı.
sevgili milena sizden şüphe ettiğim için özür dilerim...
#19230 kafka | 12/01/2013 14:15