hafta başının ilk idmanına gitmedim zamkiler. moralim bozulmuştu
.
futbolu, oynamayacağım dedim kendi kendime. pes etmiştim anlayacağınız. akşam 1-2 arkadaşa telefon açtım. bu akşam içeceğiz ama kimsenin haberi olmasın dedim. bizim idmanlar saat 6 gibi başlar. maksimum 2 saat sürer. bizde arkadaşlarla 20:30 a sözleştik.
hazırlığımı yaptım, tam evden çıkacaktım ki kapıda bizim takımın kaptanı ve 10 numarası vedat abi. bizim kaptan bilerek gelmediğimi anlamış, yanına vedat abiyi de almış, beni ziyarete gelmişler. zaten annemgil takımın hepsini tanıyor. bir çay içmeye geldik falan dediler.
bizim anne hemen çayı demledi. vedat abi ile kaptanı da kendi odamda misafir ettim. napıyon, nasılsın falan dediler. iyiyim abi, siz nasılsınız dedim. direk idmanı sordular, hayırdır niye gelmedin falan. biraz rahatsızdım abi dedim. geçiştirmeye çalıştım ama kaptan biz biliyoruz niye gelmediğini falan dedi. yaklaşık 10-15 dakika nasihat ettiler beyler. özellikle vedat abi benden iyisin biliyorum ancak hiç bir zaman pes etme falan dedi. biz abi kardeşiz, bunları sorun etmemelisin falan dedi.
zaten benim vedat abi ile ilgili bir sorunum yoktu. sadece bizim
hocadan gıcık alıyordum. bundan kimseye bahsetmedim zamkiler. ne vedat abiye, ne bizim kaptana ne de bir başkasına.
bunlar çayını içtiler, çarşamba günü idmana mutlaka bekliyoruz deyip ayrıldılar.
