30
suratı kıpkırmızı olmuştu. böyleydi stres altında kızarırdı. geldi "otur" dedim "gitme nereye gidiyorsun". oturdu ne konuştuk pek hatırlamıyorum. o anki mutluluğumu hatırlıyorum sadece. sonrasında durdu işte bir-bir buçuk saat kadar. çalışıyordu, işten gelmişti. işe gitmesi gerekiyordu ertesi gün. gitti sonra. ben iyice mala bağlamıştım herhalde o anda. hastanede kaldığım sürece böyle iki üç defa daha geldi. oturdu konuştuk işte böyle böyle... sonrasında telefondan, internetten konuştuk. sabaha kadar muhabbet etme potansiyeli olan insanlardık en nihayetinde. ama bir şeyler farklıydı bu sefer. hislerim yavaş yavaş değişiyordu, önceki gibi değildim.
#210096 skyrunner | 27/08/2013 04:52