47
düştüğümüz bir hata var bence -ben de düştüm- o da nesneyi hareketinden yani dördüncü boyut olarak zamanından bağımsız ele almamız. bu da yanılgıya sürüklüyor bizi. evren sürekli bir oluş içerir, sürekli genişlemektedir örneğin. senin böyle bir evrende son bulabilmen için, önce belirli bir "an" ele alman gerekir ki o an içerisinde evreni ele alıp sınır çizebilirsin. oysa gerçekte zaman "an" lardan meydana gelmez. insan "anla"yabilmek için algısında kesintiye uğratır zamanı- soyutlar yani. gerçeklik durağan bir an-durum değil akışkan bir hareket-olaydır. bu durumda yine evrene bir son biçebilmemiz mümkün görünmüyor.