saygıdeğer yöneticilerim, pek değerli yazar kardeşlerim;
merhaba felsefesinin kurucusu ve dünyadaki tek temsilcisi pan' ın kötü alışkanlıklarında teki de tütün tiryakiliğidir. özellikle akşam yemeklerinden sonra içtiği sigaradan büyük keyif almaktadır.
az önce, yine bir akşam yemeği sonrası, sigaramı yakmak için babamın mutfağı terketmesini beklemekteydim. adam masanın başına çöreklendi. az bekledim uz bekledim, dere tepe düz bekledim. gitmeye niyetinin olmadığı, masanın köşelerine bileklerini dayayarak elinde kumanda tutmasından belliydi. anında kafamda yüz mumluk ampül yanıverdi. sigarayı tuvalette içecektim. hem sigara içecek hem nostalji yapacaktım.
aldım çakmağımı sigaramı girdim tuvalete. açtım vasisdası. yaktım sigaramı; bir nefes iki nefes... oda nesi, yukarı kattan tuvalet tasını dolduran su sesi... fazla uzaklaşmış olamaz orada birileri var...
pan fırsatları merhabaya çevirendir.
-merhaba üst komşu!
+.........
*
bir iki nefes daha çektim, su sesi kesildi. bu sefer derin bir öksürük sesi geldi.
-sayın üst komşum orada olduğunuzu biliyorum; merhaba!
+.........
*
-bizim tek sorunumuz bu; bir merhabayı esirgiyoruz birbirimizden, ama olsun yine...
+yeter lan sus, manyak mısın? deli misin? depek misin? tuvalette merhaba ne?
tir git!
küfretmesi bir yana, merhabayı karşılıksız bırakması apayrı bir saygısızlıktı. karşılık mahiyetinde, annesini karıştırmadan, naçizane, bir iki sinkaflı kelam sarf edip vasistası çarptım, çıktım dışarı.
pan bu vasistas dediğin bildiğimiz hela camı değil mi? desinler.
