lanetli günlerin kitabından
- 2Ne çimenler beklerdi onu ne de inekler, tohumu yayan rüzgar bile değildi. hayatını ne olduğunu anlamaya çalışmakla geçirmişti. sonunda anladı ki ne güneş kim oldugunu sorardı ona ne de su ne oldugunu merak ederdi. Aşık oldu, inancını yitirdi ve öldü... Yavru bir köpek gibi şapşal, hemen hemen bir yunus balığı kadar sessiz sakin ve bir karınca misali kafası karma karisikti. derin bir iç çekti, isyan etmeyi bırakıp kocaman harflerle duvarına kanıyla yazdı " kır "