@1 islam bir bakıma yahudi mezhebi. dönemin arabistani siyasi değişiklik içerisindeydi. eski ilkel düzen değişiyor yerini sınıflı topluma bırakıyordu. bu sırada hristiyanlar da bol sayıda bulunuyordu arabistan'da, türlü türlü dinden insan bulunuyordu aslında. şimdi hristiyanlığa geçmek hemen yukarıdaki bizans'ın kurallarını kabul etmek demek. yahudilik zaten kapalı bir din. bunun üzerine muhammed ibrahim'in allah'ının kendisini "arabistana özel bir peygamber" olarak gönderdiğini öne sürerek o dönemin arabistanının koşullarına özel bir kitap yazıyor yirmi küsur yılda parça parça. kitaptaki hikayeler doğal olarak yahudi hikayeleri. bildirilen kurallar da on emirden kaynak alıyor. eklenen kurallar da dönemin arabistanına uygun sadece. ayrıca yahudiliğin de kökeni ondan önceki bir sürü başka dine bağlı. aslında ilkçağ'daki çoğu din birbirine bağlı ve birbirinden etkilenmiş. araştırınca garip geliyor insana. tek tanrılı din anlayışı
otep adındaki firavuna dayanır mesela. mısır da ilkel döneme uygun olarak aşiretler, kentler olarak yaşıyordu ve her topluluğun kendi tanrısı vardı. haliyle
otep bu tanrıların rahiplerinin yönetime karışmasından bıkıp mısırı birleştirmek istediği için amon kentinin tanrısını tek tanrı ilan etti ve diğerler tanrıları yok etmeye uğraştı. mısırı birleştirmeye çalıştı. uzun yaşasaydı daha başarılı olabilirdi ama yaşayamadı. o öldükten sonra eski düzene geri geçildi. onun tek tanrılı dinin rahiplerinin mısırdan kaçıp arabistanı ve ötesini etkilediği düşünülüyor. falan filan. bu açılardan bakılınca kitapta anlaşılmayacak hiçbir şey yok. kitap gayet mantıklı. ama evreni kainatı açıklayan bir kitaptan çok tarihi bir belge niteliği taşıyor.
