lanetli günlerin kitabından
- 4Ağlamayı o kadar çok severdi ki, aşıktı adeta. Gözyaşı döktüğü her şeye inancını yitirmişti .. Düşlediği tek şey ağlıyabileceği bir omuz değildi yinede. belkide sadece sarılmak istiyordu. dokunduğu her ten için ağlamak gelirdi içinden ama bu duyguyu da samimi bulmuyordu artık. kendi kendini inkar edip duran narsist, şizofren şapşal biri olup çıkmıştı. Kalbinin atışlarını kulaklarında duymak yeter olmuştu.Tamahkarlığına da lanet etti ve bir sigara daha yaktı.