34
@45 üretimin nasıl örgütlendiği toplumun kültürel yapısına ve yaşam şekline yansır. kapitalist olmadığını söyleyen her ülkede kadına baskı bitecek diye bir şey denmedi. çin nasıldır bilmem. kapitalizm derken sermayeden bahsetmemiz gerekiyor değil mi? sermaye nasıl oluşur, nasıl artar, nasıl sermaye halini alır? artık değer sömürüsü olmadan sermaye olur mu? kadın kapitalist düzen içerisinde iş gücüne ihtiyaç duyulan dönemlerde yedek iş gücü olarak görülür. bunun dışında istisna devletler dışında kadınlar eve hapsedilmiş, ev işleri ve çocuk bakımı ile ilgilenen ev köleleridir. bunun yanı sıra ek işe mecbur kalabilirler. çocuklar bile çalışmak zorunda kalabilir. çalışmanın aileye yayılması göreli olarak işçilerin aldığı maaşı azaltır. çünkü ücretin mantığı, işçinin kendini yeniden üretebilecek kadar yaşam aracına ulaşabilmesinden ibarettir. nasıl bir makine bozulduğunda yerine yenisini alırsın ya da bakımını yaptırırsın, öyle. ücret de aileye genellendiğinde hayatta kalmayı daha az ücret alarak başarabilir hale gelirler. kadınlar ve çocuklardan bu alanda faydalanılmıştır. kadınlar genel olarak erkeklerden daha az ücret alırlar bu tür işlerde, ucuz iş gücü olarak da kullanılabilirler o yüzden. aynı zamanda işçilerin yeniden üretimi diyoruz ya, çocuk yapmak da buna dahildir. işçi, yedek iş gücü ve işsizler ordusunun yeniden üretilmesi gerekmektedir. bunun için kadın eve hapsedilir ve bu görevi üstlenir. erkek fabrikalarda, kadın evde ve ek işlerde sömürülür. insanın küçük aileye hapsedilmesi böyle bir şeydir. erkek işe gider, insanlık dışı koşullarda ve çalışma saatlerinde çalışır, kadın da evde ev işleri, ek işler ve çocukların bakımıyla uğraşır. kapitalist toplumlarda işçi ailelerinin yaşam şekli böyledir. orta ve üst sınıflarda işler değişebilir. sömürgeci devletler 3. dünya ülkelerinin geri kalması için elinden geleni yaparlar. ülkemizde hala feodalizm kalıntılarının bu seviyede bulunmasını ben buna bağlıyorum şahsen. din sömürüsü olsun bilmem ne olsun bütün bu gerici baskılar da kadının köle sayıldığı eski ahlaki kuralların hala etkili olmasını sağlıyor. sömürü kültürün her alanına yayılır. aynı zamanda burjuva bireyci anlayışı kendi sermayesini haklı çıkarabilmek için bireyciliği bastırmak zorundadır. bu da kültürel bir etkidir. herkes tek başına, en önemli şey birey, herkes birbirine düşman, güçlü güçsüzü ezer, kısaca insanları birbirinden ayırmaya ve yalnızlaştırmaya uğraşırlar. bunun aksi durumunun zararları kolayca hesaplanabilir burjuvaziye. kadın bedeninin metalaştırılması bu noktada da işe yarar, çünkü insani ilişkilere çok çarpık ve bozuk bir bakış açısı yaratır bu durum. kadın maldır, erkek alıcıdır, erkek kadına sahip olur, üzerinde keyif için tepinebileceği, çocuk yapmakta kullanabileceği bir şeye sahip olur. böyle insani ilişki olabilir mi? gibi gibi, daha bir çok yönü vardır da ben işin uzmanı değilim.