biz onları yedik.. soğuk yurt gecelerinde, aç bitap ranzalarımızı kemirirken umut ışığı oldular bize, tünelin sonundaki ışık oldular, mutlu yarınlara taşıyan birer lokomotifti benim için süter üçgen peynir.. küflenmiş kısmı elle koparılmış ekmeğe lezzet katan yegane şeydi, sadece ekmeği değil, hayatlarımızı dahi tatlandırdı.. vize dönemi süter üçgen peynir sürülmüş ekmek-çay muhabbetleriyle psikolojimiz ayakta kaldı.. sen tüm bunları bir kalemde atamazsın,
attırmam, izin vermem buna!!!!! (bold yazdığım yerlerde ağlayarak bağırıyorum)