8
örnek soru: *** buralarfena: gerçek hayatta karşımıza çıktığı zaman eleştirdiğimiz, belki iğrendiğimiz insanları bir kitapta okur ve yüceltiriz. hayranları oluruz belki ya da hiç uyuşmasak da karakterde kendimizi bulduğumuzu sanırız. bir raskolnikov, ya da bir meursault. neden? aig: bunun üzerine ben de epeydir düşünüyorum. izlediğim bir oyunda marquis de sade vardı misal, oynayan oyuncu da epey iyiydi gerçi de oyunun en sevilen karakteri olmuştu ki bildiğin sadizmin kurucusu adam. ve seyrederken benim de hoşuma gitti. bildiğin deli ve sapık adam oysa. şöyle düşünüyorum: toplumun içinde kendimize yer bulamıyoruz. sosyal koşullar gereğince insanlar birbirini düşman olarak görüyorlar, herkes her insanın cahilliğinden, kötülüğünden yakınıyor şimdi benim yaptığım gibi. doğduğumuzdan itibaren bunu hem çevremizden öğreniyor -yabancılarla konuşma gibi- hem de yaşayarak gerçekten öyle olduğunu deneyimliyoruz. kısaca insanları da, kendimizi de sevemiyoruz yaşantımızı sevemediğimiz için, toplumsal yapı-insanlar arası ilişkiler bozuk olduğu için. bu da haliyle içinde yaşadığımız kültürü de sevmememizi, hatta insana dair her şeyi sorgular hale gelmemizi sağlıyor. bunu bazısı her şeyi alaya alıp hiçbir şeyi ciddiye almayarak bastırıyor. bazısı kekeme ve sosyopat olup çıkıyor. bu yapı hepimizde psikolojik hastalıklar meydana getiriyor. çünkü insana aykırı bir durum aslında. neyse kısaca bu kötü, sapık, bozuk tipler aslında insana dair olan, kültüre karşıt, kalıplara sığmayan karakterler. biz de zaten sevmediğimiz yaşantımızı-insanları-kültürü bozup yıkan bu karakterleri hayranlıkla izliyoruz bu sebeple. daha da uzun uzun konuşulur aslında çok kısa anlattım ama anlamışsındır umarım. *** bunu da buraya aktarayım buradan devam edelim edersek, güzel konu.