1
bir çöp yığınlarını, içinde yaşıyoruz. görmüyoruz uzağı, hep bu çöp yığınlarının içinde yaşayıp kendimizi kandırarak, ''bizi'' bu dünya'da yaşıyoruz diye. belki mars'ta yaşamamız gerekirdi.
her yanı yalan şu dünya'nın sadece bir gün daha yaşıyoruz. kemiklerimiz o' zirveden aşağıya düşünceye kadar!. yaşamda bir çukurdan gelip -yine bir çukara gidiyoruz; sürüne sürüne
hadi şimdi yalan de!
bu nasıl sınavdı çöp yığınlarının ortasında yok oluşun yanında ?böyle bir sınav yoktu ölüyorduk ''ölüm'' ağbi gelip çiğerimizi söküyordu, yılları yok oluş yok oluş yılları...