1
lise 1 e giden bi öğrencim/arkadaşım (burası uzun hikaye geçiyorum) var. çocuğun özgüveni yerle bir durumda. ben de elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorum. yani aslında bu yaptığım da belki etik değil ama kısa bir konuşma metni sunayım : ben : sürekli bunu, yani "kendini kontrol edemediğini" düşündüğün için belki de kontrol edemiyorsun. bu nedenle de düşünceni değiştirmelisin kendin hakkında daha olumlu düşünmelisin. arkadaşım : işte yapamıyorum sürekli başarısız olduğum kaybettiğim şeyler gözümün önüne geliyor ben : neden peki hep başarısız olduğun kaybettin şeyler aklına geliyor ? arkadaşım: çünkü iyi eğitilmediğim için bugüne kadar aile eğitimi almadığım için ailem öyle bir aileki sanırsın ömürlük dünyada kalacakta bu kadar büyük tepkiler ve değersiz bakışlar yapıyor çocuk akıllı, zeki bir şey. dersleri de kötü değil. bu arada çocuk urfada, ben istanbuldayım. internet üzerinden konuşuyoruz. ne yapılabilir, ne yapabilirim