52
@51 ciddi ciddi çooook konuşma konusu yaptım ben bu olayı. iki üç cilt yazmışımdır bu konuda. konuştuklarım onu da geçer. yalnız arkadaşım ile aramızdaki ilişki içerisinde bu konu açılmaz, önemsiz kalır, denk gelmez. zamanında açıldı, konuşuldu, paylaşılacak pek bir şey kalmadı ve kapandı. ben demiyorum ki bana plaket verilsin. ben diyorum ki beni düşman kabul eden bir kitaba karşı üslubum saldırgan olur. yıkmak isterim çünkü onu ki kitap benim karşıtımsa madem. ki olayı böyle bireyselleştirmeyi sevmem, ama uzatmak istemeyip etkili küçük bir neden sunmak istediğim için verdim. sen tartışmaya çekiniyor musun da tartışmanın kendisini geçip benim bireysel tavrıma takılıyorsun? aç madde madde dediklerimi çürüt bakalım ne çıkacak ortaya. ben sizden iyi insan sıfatı da beklemem zaten. ben kendim iyi bir insan olmak için elimden gelen her şeyi yapıyorum. ama kitaba göre iyi insan olmanın tek şartı peygambere ve tanrıya inanmak. en üstün sevap da bu. bir kaç maddede de direkt olarak belirtilmiş net bir gerçek. kimseden "aa çok iyisin" diye onay almaya ihtiyacım olmadığı gibi bu kitaba inanan birinden zerre ihtiyacım yok. ben yaşadıklarımla yaptıklarımla yargılanmayı tercih ederim. evet "doğrusu bu" diyerek yazıyorum. nasıl yazacaktım, her cümleden sonra "eme yenliş de ölebilir" diye ekleyecek miydim nokta gibi? ben düşündüklerimin hatalı da olabileceğinin farkındayım, fakat şu andaki bilgilerim ve çabalarım ile ulaştığım yargılar bunlar. kendine güvenen biri çıkıp dediklerimin aksini iddia ederse düşüncelerimde farklılık meydana getirebilir. ama işte buna cesaret etmek yerine ancak konuyu bireyselliğe çekmeye çalışırsan oradan hiçbir şey çıkmaz, kendi kendini teselli edersin anca ve konudan kaçarsın.