55
liseden sonra 2 sene kadar hiç haber almadım ondan. aramaya cesaretim de yoktu, mecalim de. hayatımın tüm kırgınlıklarının, yarım kalmışlıklarının vücuda gelmiş haliydi o benim için. elim belki binlerce kez telefona gitti ama o cesareti gösterip arayamadım.
2 sene sonra bir gece üniversitedeki evimin balkonunda arkadaşlarla rakı içerken, televizyonda gördüm. daha doğrusu önce sesini duydum, salondan onun sesi geliyordu. bizimle içmek yerine tv izlemeyi tercih eden bir arkadaşım içeride o zamanın meşhur talk show programlarından birini izliyordu.
dedim ya salondan onun sesi geliyordu. şarkı söylüyordu. bu sesi nerede olsa tanırdım. oydu bu. koşarak salona gittim. hatta masadan kalkarken ufak çaplı bir enkaz da bırakmışım arkamda, sonradan arkadaşlar anlattı.
dedim ki içerideki arkadaşa, sakın kanalı değiştirme!!!