çok samimi bir itirafta bulunayım. ben bile arayacağından o kadar emin değildim. şok oldum aslında. hiç beklemiyordum. telefonu kapatınca "noldu lan ipneler? ben size demedim mi arar diye?" dedim? elemanlar da şokun etkisinden çıkamamış olacaklar ki salak salak yüzüme bakıyorlardı.
....
daha sonraları bir kaç kez görüştük üniversite boyunca. üniversitedeyken önce öğrenci örgütlerine katıldı bu. aktivist oldu. sonrasında bir iki reklam, dizi, sinema filminde falan rol aldı. müziği hiç bırakmadı. birkaç mekanda çıktı. hatta okul bittikten sonra bir akşam sahne aldığı mekana gittim, dinlemeye. ilk fırsatta sahneden inip yanıma geldi.
bir iki bira içtik. uzun yıllar boyunca olan bitenleri özetledik karşılıklı. şov dünyasının ne kadar zor, dışarıdan muhteşem gözükse de aslında ne kadar
tan olduğunu o gece anlattıklarından öğrendim. "bırakacağım bu işleri." dedi sürekli. gece boyunca birkaç kez tekrarladı bu cümleyi.
"napacaksın bırakıp?" diye sordum. "mücadeleye devam!" dedi sol yumruğunu havaya kaldırıp. kafası güzel ne yaptığının farkında değil herhalde diye düşündüm.
