12
bu biraz üslup tartışması gibi geliyor aslında bana, ben de çok bilgili değilim bu konuda ama yazarın arada hikayeyi bölüp kendi ağzından konuştuğu bölümler hoşuma gidiyor benim okurken (: tiyatrodaki açık biçim üsluba benzetiyorum biraz. yani bu bir oyundur, bakın biz oyun oynuyoruz, bu gerçek değil mesajı vererek izleyiciyi illüzyona sokmak ve karakterler ile özdeşlik kurmaya yöneltmek yerine yabancılaşmaya ve dışarıdan bakmaya itiyor. tabi ben oldukça bilgisiz ve içgüdüsel biçimde yapıyorum bunu, yazdıkça okudukça gelişecek belki dediğin gibi hikaye ile anlatmaya yönelebilirim (: gerçi bende olay kurgulama konusunda da sıkıntı var, onu aşmam gerekecek önce.