akşam işten yorgun argın gelmişim, kafam taşşak gibi. kapıyı açtığı anda "nerdesin amınakodumun çocuğu diyecek" . "siktirgit banyoya salak" deyip vuracak belki kaval kemiğime. belki bir küçük kafa atacağım dudaklarına. "yemek memek yok" diyecek. nefret ettiğim şeylerden pişirmiş . birer bardak da musluk suyu doldurmuş. başka odalarda sularımızı içeceğiz, onun berbat yemekleri, yapışkan kahkahası ve bütün gün duymamak için uğraştığım sesi eşliğinde. o kbağıracak ben dinleyeceğim, arada bir iki kelam da ben edeceğim elbet. gözlerimde onun yumruk izleri, kulaklarımda kan pıhtıları, ellerimizde yara bandı, bardaklarımızla ağrı kesiciler, travmaları, doku zedelenmelerini hatırlayıp ağlayacağız karşılıklı. bazen yemek yapacak kadar normal olacak, ama bir haykırması yetecek benim tüm sinirlerimi zıplatmaya . "sinirliyim,
ye diyecek" somurtmayla. ben gideceğim mutfağa, yarım saatte ekmek arası hazırlayacağım. birer bardak klorlu suyumuz olacak. otrucağız başka odalarda. kulaklarımda iltihap, gözlerimde selülitleri, sinirleneceğiz ayrı ayrı bazen barışacağız belki, kısa süreli olacak barışmalarımız, evde 2 dakka sükunet olacak. ama 2 dakika sonra kpanter gibi üzerime uçup, " kırarım senin çeneni" diyecek. "ananı
" diye fısıldayacak kulağıma. haklı olduğu için olacak tipimi değiştirmesi, zaten kemikler kırıldıktan sonra kim haklı kim haksız be farkeder? "laaayyynnn" diyeceğim. "acıdıııı, unut bunları artık. sen suları koy ben de bir iki yara bandı hazırlayayım çabucak." karşılıklı düreceğiz etlerimizi. elimde tendürdiyotum, yüzümde onun dizleri, kulağımda o tırnak izleriyle.
gibi,
gibi olacak nefret dediğin, evlilik dediğin. yedin mi sülaleni
ecek, benliğini unutturacak, hafiften de tetanoz edecek... ömür boyu hayatı
ilmiş gezeceksin... not : evlenmeyin olum.
