iş çıkışı stress atmak ve nargile içmek için kafeye gittim. Kafede doluydu. Garson yer ayarlarım dedi. Kalabalık bir grubun yanına masa koydu. Kavunlu nargilemi ve çayımı söyledim. Nargilem gelene kadar da sigara içerim diye cebimden sigaramı ve cep telefonumu çıkartıp masaya koydum. Yan masada gülüşmeler başladı. Kızın biri yanındaki çocuğu dürttü masayı işaret ederek kulağına birşeyler söyledi. Başladılar yine gülmeye. Bende benimle dalga geçtiklerinin farkındayım ama ses etmedim. Neyse nargilem geldi içmeye başladım. Bu sırada da telefonum çaldı. Klasik nokia sesi. Bu sefer yan masadan gelen kahkahaların dozu arttı. Beyler bu arada telefonum nokia 1100 ve gayet güzel işimi görüyor. Ben yine aldırış etmedim. Göz ucuyla masaya baktım masada iphone lar havada uçuşuyor. Telefonum çaldıktan sonra içlerinden biri nokia zil sesi indirmiş diğeri onu arıyor gülüyorlar falan. iyice rahatsız oldum. Nargilemi içemeden kalkıp gitmeye karar verdim. Ben giderken arkamdan " mağaradan yeni çıkmış galiba" ve "varoş" gibi ifadeler kullandılar. Çok zoruma gitti lan. Belediye otobüsüne bindim ve en arkaya oturdum. Gözlerim doldu ama ağlayamadım. Resmen içim titredi. Geçen sene kardeşim şehir dışında tıp fakültesini kazandı ve gitti. Maaşımı alınca kendime sigara parası ve biraz cep harçlığı ayırıp paranın geri kalanını ona gönderiyorum. Tıp fakültesinde okuyan varsa veya tanıdığı falan okuyanlar bilirler biraz külfetli oluyor. Şimdi ben nasıl o telefonlardan kullanayım
onların kullandığı telefonun parası kardeşimin 3 aylık eğitim masrafı. Özetle durumum iyi değil diye sırf onların ki gibi telefon kullanamıyorum diye ciğeri beş para etmez insanların diline sakız oldum.
