Sınıfın orta sırasında, benim bir sıra önümde oturan bir kız vardı. Görüp görebileceğiniz en sinir, gıcık, kezban diye niteleyeceğimiz bir tipti. Çoğunlukla herkesle kavga eder ve o çok özendiği mankenler gibi olmak isterdi çocuksu ruhuyla. O esnada ayşe bana sürekli defterinin sayfasına yazdığı matematik sorularını gönderir, ben çözerdim. Hediyemse kocaman gülümseyişiydi. Bana yetiyordu aslında. Masum bir çocuktuk ne anlardık bir delikten içeri girip bacakların arasından oluk oluk çocuklarımızı akıtmayı. Bir gülücük en güzel hediyeydi o zaman. Tabi zamanla konuşmayacaktık birbirimizle.
melih vardı sınıfta. Sınıfın sportif, züppe ve havalı tiki oğlanı. Sınıftaki kızların gözdesi tek eliyle şınav çekebilen
melih.
