bu sefer kendimce radikal kararlar almıştım. takılmalık sevdalardan, on beş dakikalık terleyişlerden uzak kalacaktım. hayatımın gemisine yerleştiğim bu şehirde binecek uzun sular kat edecektim. ama aklıma düşmesi geç oldu insanın her istediği olmazmış, belki de olgunlaşma dediğimiz şey biraz da bununla ilgili bir kavrammış. ama aşka inanan ve aşkı kutsallaştıran birisi olarak da karşıma çıkan bu gemiyi bırakıp gitmek istemiyor o uzaklaştıkça çapasını çekip çıkarıp kendime tutturmak istiyordum. onu bensiz, beni onsuz düşünemiyor sabahları onla edip akşamları onla yapıyordum. ama her şeyin farkındayım. hayat geçmişim için cezalandırıyor beni. geleceği düşünmeden verdiğimiz kararların, o anın heyecanıyla içine girdiğimiz durumların sonralarda başımıza neler örebileceğini göstermeye çalışıyor. bu da böyle bir şey. zamanında kadınları zevkine kurban eden bir herif olarak şu anlattığım olayda geçen doğru dürüst bir ilişki isteğinin geçmişinde yatanlar yüzüme çarpılıyordu. tabiri caizse kozmik bir
tir çekiliyordu.
