Bu kadar tantana ne için? Hepimiz uzun yıllar saatlerce eşşek gibi çalışıp hayata iz bırakmadan geberip gideceğiz. Beni en çok korkutan da bu zaten. Ne parasız kalmak, ne de ölüp gitmek. Sadece bana bahşedilmiş zamanı yaşayamamak. Hiç iz bırakmadan ölmek. Hiç bir zaman var olmamış gibi. Hiç bir zaman adın yaşamamış gibi. Kocaman bir hiç. Kocaman bir karanlık. Belki bir ahiret vardır. Tanrı bizi yarattıysa mutlaka ahireti var etmiştir. 60 yaşına kadar çalışıp sonraki 5-10 yıl sonra
gibi yaşayıp öleceksek neden okuduk? Neden bunca stresi çektik? Böyle işi
eyim! Bize bahşettikleri hayatı da
eyim! 60 yaşına kadar sosyal hayatı olmayan, zavallı olmak istemiyorum.
