1
kırk yılda bir gelen bir lüksse hele tadından yenmemek deyimini size anlatan bir şey bu.
şöyle ki; o kadar güzel gelir ki bu "hiçbir şey yapmamak" olayı o günü yaşamak istemezsiniz. film mi izleyerek yoksa kitap mı okuyarak yoksa bir parka mı giderek değerlendireceğinizi bilemezsiniz bunu. günün sonunda bu pek tatlı lüksü yememe cimriliğini göstermiş olduğunuzu anlarsınız. gerçekten hiçbir şey yapamamışsınızdır. günlük işler arasındaki minik molalarda o kadar çok hayal kurmuşsunuzdur ki gelecek olan boş zamanınızda yapacaklarınız hakkında zihninizde bu aktivitelerin herbirini savunan nöronlar mücadele ederken bir bakmışsınız kararsızlık galip gelmiş ve tüm boş zamanınızı kemirmiş.