saygıdeğer yöneticilerim, pek değerli yazar kardeşlerim;
merhaba felsefesinin kurucusu ve dünyadaki tek temsilcisi pan' da bir çok insan gibi, yüksek katlara çıkma eylemini, asansörle gerçekleştirerek daha az kalori yakmaktadır.
yine bu gün, hiç bir kar amacı gütmeden, ne kadar kalori tasarrufu sağlarım diye düşünmeden asansör beklemekteydim. asansör tam beklediğim kata geldiğinde, apartmanın kapısından zarif bir bayanın içeri süzüldüğünü gördüm. asansörün kapısını açarak bayanın gelmesini bekledim. bayan gedi ve gülümseyerek;
-merhaba
dedi. daha önce bir çok kez insanlara merhaba diyen ve cavap alamayan pan' a birileri kendi rızasıyla merhaba diyordu. hiç bir baskı ve etki altında kalmadan; merhaba.
asansöre binmedim. koşarak dışarı çıktım. dilenci bulup sadaka vermek niyetindeydim. en yakın caminin önüne kadar durmadan koştum. namaz vakti olmadığı için dilenci yoktu. yoldan geçen dilenci kılıklı bir adamı durdurup;
-merhaba, dilenciyseniz size bir sürprizim var!
dedim. fakat adam hiç kibar değildi;
seni de merhabanı da diyerek çıkıştı. sinirlendim. merhabaya böyle tepki gösterilmesi beni her zaman sinirlendirmiştir. kulağına eğilerek tekrar merhaba dedim. adam; deli misin birader sen dedi.
al hadi şu merhabay al diyerek, kısık sesle bir daha merhaba dedim. adam deli lan bu diyerek, kafasıyla elini ters taraflara sallayarak uzaklaştı. ve bir merhaba daha böyle yetim kaldı.
üzülme pan merhabaya biz bakarız desinler.
