16
evdeydim 2 saat geçmedi ki nihallerin evinin önü kalabalıklaştı . bir kasvet vardı bizim evde ben terliyordum boş boş. boğucu bir kış günün o siyah bulutları kaplamıştı odamı.sonra bir telefon çaldı ve annem nihallere gidelim dedi....kapıya geldiğimde bir sürü ağlama sesi yankılanıyordu içinden ben durumu fark ettim durduk yere gözlerimden yaş boşandı..odaya girdiğimde..beyaz bir çarşafa sarılmış yerde biri yatıyordu baş ucunda nihalimin annesi vardı. ve bana oğlum gel son kez bak dedi...ki ben kaçtım o evdenneden kaçtım niye kaçtım bilmiyorum ama kaçtım.. durduğumda baya uzaklaşmıştım ve şişmiştim aldığım nefes dünyalardı..
#9187 kafka | 29/12/2012 21:41