entarileri (471)

@17 eyv. ilk defa bu kadar çok inanmış görüyom kendimi bu konuda. hayırlısı bakalım azı gitti çoğu kaldı.

@15 sen bırakmış bi zat-i muhterem misin? zor olacağını biliyodum ama hakketten her yiğidin harcı değil şu sigarayı bırakmak

5. gün : en belirgin şekilde umarsızca sigara istiyo canım. hani gün geçtikçe unutuluyodu . dün, ondan önceki gün falan bu güne göre daha iyiydi.

4. gün: çayı az şekerli içmeyi denedim, 2. bardağı içemedim. çok tatlı lan

red john seni sanki kötü sözl.. neyse

sabahları bir fincan kahve içmeden asla kendime gelemem :P

@8 11 yıllık sıkı bi içiciyim. ama hayatımın belli bi kesitinde özellikle de bu son 4-5 yılında ayda en az bir kaç kez bırakma girişiminde bulundum ama hep hüsran. en fazlası 3 gün sürmüştü. illa birinde takılacağını biliyorum ama o bu mu bekleyip göreceğiz. sen de dene ;)

@5 yarasın yiğido ;)

beyler 2 günde olan farklılılarrı kısaca bi özet geçeyim. 1. gün: sigarayı düşünmekten mala bağlıyosunuz. beyninizin %75 i devamlı onu düşünüyo kalan %25 le hayatınızı devam ettirmeye çalışıyonuz. 2. güne sanki her zamankinden biraz daha dinç uyanıyo gibi oluyosnuz. hayvamlar gibi yemeye başladığınız gün bu gündür. 3. gün: koku ve tat alma yetininiz feci halde güçleniyo. yediğinizden tat almaya başlıyosunuz. yarım yamalak 3 gün böle işte.. sigara isteğiniz oluyo ama krizleri atlatmak veya atlatamamak beyninizde bitiyo..

saniye ?

ne duysam yada görsem ondan istiyo canım. töbe estfurullah

o değilde canım nasıl fırında tavuk çekti antamam :( makarna da olur aslında :) sigarayı bıraktım da

terbiyeli çorba!

3. günüm. zor bi süreç olacağı kesin ama ben de pek kolay biri sayılmam :P (bkz: bu sefer başka oğlum)

@14 atanamayan hocayım diplama duvarda :D o da olcak 4 ay sonra inş. biraz ileri görüşlü biriyim de

bunu ben mi yazdım la :d utandım çok sıkılmışım demekki..

@9 neye inansaydın?

kahvem bitti kendime geldim gibi. 2 deneme çözüp kendimi kahbedicem. hadi bakalım kalın sağlıcakla bu arada @4 ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;)

hava çok güzel git otur o sahiplendiğin banka güneşlen geleni geçeni kes ;)

@2 ahmet şerif izgören ;) daha önce hiç izlemediysen bi izlemeyi dene derim ;)

yeni uyandım kavaltımı yaptım neskafemi yudumlayıp sigaramı harlatıyorum. birazdan ders çalışmaya başlıcam. sen napan?

(bkz: ayda bi kere açar izlerim) hayati bilgiler burda ;)

gaza getirir beni ;) boş zamanın varsa ki bu saatte burda takılan bi adamın %98 vardır. www.youtube.com/...

hadi konuşak

demeden önce bikaç bi şey zırvalamak istiyorum. beyler 3 aydır evden dışarıya sadece sigara almaya çıkıyorum o da birader olmayınca varsa onu da çıkmıyorum. niye mi? hızlı bi üniversite hayatı biteli 2 sene oldu geçen sene öle yalandan kpss ye girdim. bi şey çıkmadı tabi. sınavdan sonra 3 5 ay daha aylak aylak dolandım sonra baktım olacağı yok dedim bi işe gireyim. vestele iş başvurusunda bulundum. ertesi gün görüşmeye çağırdılar. işe başlamam 2 gün içinde oldu bittiye geldi. kalite kontrol elemanı olarak başladım. işin hiç bir zorluğu yoktu. çalışan oparatörleri kontrol edip üretilen parçaları ölçüp biçip standartlara uygun mu ona bakıyodum bolca da lak lak. neyse bi şekil 30 günü tamamladım. ilk maaşımı aldım 1000 liraya yakın bi paraydı. kendi kazandığım ilk büyük meblağdı. gönlümce yedim dersem yalan olmaz ama insan kendi emeğiyle kazandığı parayı yerken daha bi çekimser oluyo. bir ay daha geçti fabrikada manitalarla da muhabbeti sardırdım iyi güzel hoş ama huzurum git gide azalmaya başladı ve devamlı kendime ''benim burda ne işim var'' demeye başladım. bi maaş daha aldım. ama bu sefer aldığım para beni hiç heyecanlandırmadı. bu arada evdekiler, özellikle de annem nasıl seviniyo oğlum işe girdi, parasını kazanıyo diye ama ben 3. ayı devamlı işi bırakmayı düşünerek geçirdim ve tek çekincem evdekilerin bu duruma nasıl karşılık vereceğiydi. ancak bırakmam gerekiyodu ve 3 aylık serüven sonunda işi bıraktım. eve dönüş yaptım. babam biraz hoş karşılamadı kendince işin zor geldiğini düşünüyordu, haklıydı da ama gerçek öle değildi. gerçek orda geçirdiğim her anın benim için kayıp olduğuydu. evdekilere bu sene kpss ye çok sıkı hazırlanıp atanacağıma söz verdim. o gün bugündür hiç olmadığım kadar bilinçli, sıkı bi şekilde ders çalışıyorum. denemelerde çok güzel netler çıkarıyorum. kendime güvenim hiç olmadığı kadar fazla. ha bu zaman zarfında feragat etmem gereken bazı şeyler oldu özellikle sosyallikten çok fazla uzaklaştım. ama tüm bunları gelecek güzel günler için yapıyorum. sistemin nasıl işlediğinin, çalışanın kazandığının ve her seçimin bir vazgeçim olduğunun farkındayım... yani sözün özü şu ki ben gerçekleri kısa bi zaman zarfında tecrübe ederek gördüm ama sen güzel kardeşim elinde fırsatın varsa bu kötü tecrübeleri yaşamadan farkına var ve fırsatları değerlendir. unutma, her şey farkına varmakla başlar... not: insanlar fabrikalarda gerçekten çok zor şartlar altında çalışıyo. iyi geceler ;)