entarileri (313)

@2 ben bu devre ait değilim hem biz nasıl tanımlarsak gerçek odur. sözlükler bu yüzden iyidir.

sonu nefsine hakim olmaktır. bir gün bana da nasip olacak şey.

tan bir şey sakin bakmayın gözler kapalı.

ruh bir tek gözlerden dışarı bakar. nefesten dışarı çıkar. iki tane çıkış noktası var.

altında yatan nedenler vardır. olanlar ,anlaşılamayanlar,bitenler olarak üçe ayrılır.

önemli bir sorunsal.

facebookta kıçımı başımı açamam kimse kusura bakmasın kalite esastır.

facebook daki kıçını başını açmış karıyı istikrarlı bir biçimde unutmaz; bir sene sonra tekrar takip etmeye başlar ilk mesafede.

selam :).

@79 zaman önemli bir şey baya da uzun yazı, fazla merakta iyi değilmiş öyle derler:).

eti puf sever alayına gider bir gün biri burada anlattıklarıma doğru çekilecek ve anlam veremediği şeyleri korktuğu nefret ettiği şeyleri başkalarının da yaşadığını anlayacak diye düşünüyorum. ben bu süreçte yalnız kaldım insanlar böyle şeyleri anlatmaktan çekinirler. ben anlatıyorum ve bir gün biri okuyup. yalnız değilim dese yeterli.

bu başlıkta bir takım şeyleri ayrıntılı olarak uzun uzun yazacağım. çeşitli nedenlerden dolayı bunu böyle yapmam gerektiğini hissediyorum. zamanı geldiğinde okuması gereken ve düşünmesi gereken kişiler olacak çünkü. bunu hissedebiliyorum , kolay ulaşılabilir bir mecrada ve şimdilik beni tanımayan insanların bulunduğu bir ortamda anlatmam çok uygun. ilginizi çekmeyebilir yada inanmaya bilirsiniz ama ben şimdiden yazayım bu başlıkta anlatacağım her şey günlük yaşantıda olduğum kişiden daha sahici benim için önemini tahmin bile edemezsiniz anlattıklarımın. kimse buna inanmak yada okumak zorunda değil.

eti puf sever alayına gider korku filmlerinde, yada halk tarafından sürekli anlatıla gelen klasik bir hikaye anlatmıyorum yani eti cinlerle başlayıp bitmiyor. içsel bir hikaye daha çok.

@77 bazen ritüellerle çözümler üretilir bilinç karşılaşmayı umduğu şeyle karşılaşır yalnızca buna inanırım. sınırların kalktığı daha ruhumuza dokunan bir şey düşünün. benim yaşadıklarım ruhuma dokundu, benzerlerini yaşayan yüzlerce insanla tanıştım. bazen her şey düşündüğümden çok daha farklıdır. ve bize altını eşmemiz ve sorgulamalarımız konusunda gelen uyarılar kendimizi tanımakta ne kadar istekli olduğumuzu gösteriyor bence.

eti puf sever alayına gider merak edip okumaya üşenenler için özet geçebilirim tabi bazı şeyler oluyor her an hepimizin hayatında bunlardan korku algımızdan dolayı kaçınıyoruz. ya birileri varsa görünmeyenden korku duymayan ve onlar aslında sizi biliyorlarsa.

o an neden odama baktığımı anladım. o cisim yatarken de oradaydı fakat ben kendi boyutumdan onu görememiştim. onu görmem gerekliydi ve şimdi olayı yazarken bu ayrıntıyı tekrardan fark ettim o şeyin ne olduğunu bilmiyorum fakat bunu düşüneceğim. yavaş yavaş bedenime süzüldüm ve uyandım. uyandığımda belli bir süre gördüklerimi düşündüm aklıma yazdım ve uykuma devam ettim bu tecrübe güzeldi ve kendimi daha iyi hissetmeme neden olmuştu.

henüz uyumadığımı zannederken, yani tam olarak uyku ile uyanıklık arasında oluyor bu şey. yastığa başını koyar koymaz gibi. başlangıçta bedenimden bir şey çekilmesi hissi ile korkuya kapılır sıçrayarak uyanırdım. bu bu şekilde belirli süre sık aralıklarla devam ettikçe,korkuyu aştım. artık korkmamam dan kaynaklı olduğunu düşünüyorum bedenimden çekilip kendimden uzaklaşma durumunu yaşayabilme mi çünkü korktuğum anda geri bedenime çekiliyordum. o akşam uzun zaman sonra ilk kez kendi yatağımda yatacak,çok mutlu ve yorgundum gözlerimi kapattım. bedenim biraz kasıldı. kalp atışlarım çok hızlandı ve sanki bir çatırtı ile içimden bir şey koptu. olamaz dedim yine oluyor işte bunu sevmiyorum. yerime dönmek için çabaladım fakat başaramadım sonra yüzüme bakarken, yan tarafta odamın içinde gri renk merkezi olan dışı kirli beyaz bir yuvarlak duruyordu. geçirgendi bir tenis topu büyüklüğünde ki orta duran gri merkez ve kenarlarında toz bulutu gibi olan o kirli beyaz yapı vardı dönmeye benzeyen bir harekette bulunuyordu. dönmek ile suyun dalgalanmasını aynı anda düşünün o cisim böyle odada hareket ediyordu ortada ki merkez dönüyor etrafında ki genişlik ise hem dönüp hem dalgalanıyordu.bir süre onu izledikten sonra camdan dışarı süzüldüm. odamda değişiklikler vardı. perdem astral de sonuna kadar açıktı ve hava aydınlıktı. dışarı süzülürken hiç huzursuzluk duymadım karşı tarafta havada durup odamın camına baktım. orada hayatımdan belli kesitler geçti camda yansımasını gördüm o yuvarlak cismi odamda görebiliyordum. ama bu hoşuma gitti o güzel bir şeydi. iç sesim bana bunu söyledi ve bu astralın tek bir amacı vardı.

tesadüfler bazen sizi hep bir yana doğru itmeye çalışır. adına ne derseniz deyin tesadüf, yazgı, olasılık çocukluğumdan bu yana insanlara baktığımda hep gerisini önceden görmüş olduğumu fark ettim. şu zamanda astral seyahat denilen şeyi çocukluğumdan beri neden yaşadığımı bilmeden yaşadım. bir kitapçıda işe girdiğimde yaşadığım şeyin adının astral seyahat olduğunu fark etmiştim. şimdi bir kaç deneyimi yazmak istiyorum.

@16 tabi yani şu an memnunum ama insanların neden böyle gereksiz şeylerle hayatlarını harcadıklarını anlamıyorum bir takım şeylerin huzurlu ve güzel olması varken neden zorlaştırıyoruz ki yani iş yaşantısı için endişeliyim. çekemiyorum şimdiden böyle karışık ilişkileri.

hım nasıl kişiler olduklarına bağlı eğer az tanımama rağmen yanımda başka birinin dedikodusunu yaptı ise yokmuş gibi davranırım yada hafifçe kafamla selam verir ve geçerim.

@13 yok aslında problem bugün birlikte olduğum arkadaşlarda değil. onlar sevdiğim kişiler ama genel olarak onların yaşadıkları şeyler, çevremizde dönen sosyal hayat çok sıkıcı unsurlar içeriyor. aslında bu konuda hemfikiriz. yani genelde pek kasmam insanlar ne düşünür diye zaten insanları seçer sonra konuşurum arkadaş ortamında tanıştığım kişilerle merhaba merhaba öyle kalır.

@9 bende yarıldım ama başka nedenlerden:) yok be hayatta ne çok ciddi ki yarıl gitsin

@7 hep bu söylediklerini yapıyorum. bir ay sonra bir dışarı çıkayım arkadaşlarla dedim yani ihtiyaçtan değil ama bir şeylere karşı direncim yok. adamlar neler yaşıyor dinlemeye dayanamıyorum ben içim bulanıyor. iş yaşantısında ne yapacağım hadi şimdi yalnız yalnız takılıyorum ama o zaman katlanmak zorunda kalıyorsun .

@2 gönder gönder bitmez o zaman varya:). beni yargılasınlar sıkıntı yok ama sırf bu sosyal yaşam muhabbetleri yüzünden insanlarla tek tek görüşüyorum.uyum sorunum var harbiden. @3 aynen çok yorucu geliyor. çok uyumsuz oldum hep çevremle ama sessizim yani emekli kafasına mi girdim nedir ihtiras, hırs, böyle şeyleri almıyor kafam yuhu

insanları seviyorum sözlük çok seviyorum onları ama uzaktan.sosyal ortamların eziyeti derdi çekilmiyor sözlük. o ona bunu dedi bu buna buna dedi diye geçmiyor hayat. bugün bir iki arkadaşla sohbet ettim onlarında işi zor sözlük. anlayamıyorum gerçekten bu insanlarla geçirilen zamanı eziyet haline getirmeye ne gerek var kardeş kardeş yaşayalım diyorum ama olmuyor. aklım böyle çetrefilli şeylere, arkadan iş çevirmecelere, dedikoduya falan pek basmıyor. uyum sağlayamıyorum sözlük.